《出郊劝农饭蔬于法石僧舍时方闵雨有无麦之忧因成八绝 其一》

chū jiāo quàn nóng fàn shū yú fǎ shí sēng shè shí fāng mǐn yǔ yǒu wú mài zhī yōu yīn chéng bā jué qí yī
qīng yuán tài shǒu bìn rú péng，
wèi sùi gūi nóng yòu quàn nóng。
nóng shì zhèng xīng tiān bù yǔ，
shúi néng huàn qǐ lǎo huáng lóng。